Gewoon door je droom te onthouden.
Hoe kon het toch dat hij deze zin niet meer uit zijn hoofd kreeg. Onthoud je droom, volg je droom,… En dromen dat deed hij, nachtenlang. Dagdromen was ´m ook niet vreemd. Ze werden steeds sterker. Onhoudbaar.
Ach, als ik maar, dacht hij, ja, als, als.
Zoveel ideeën, zoveel gedachten, zoveel dromen.
“Goedemorgen, lekker geslapen, schat? Nog mooie dromen gehad vannacht?”
Ze moest eens weten, dacht hij. In plaats daarvan zei hij: “Prinsheerlijk geslapen.”
Ze moest eens weten, dacht hij. In plaats daarvan zei hij: “Prinsheerlijk geslapen.”
Uitleggen kon hij het niet. Dromen was het enige wat hij nog kon. Als Dromenland bestond, was hij er koning. Gek werd hij er van. Maar zijn besluit stond vast.
Hij vertelde haar niets en ontsnapte abrupt uit zijn droomwereld!
©JG-HensemPoèt / 01-07-'13
Geen opmerkingen:
Een reactie posten